Nieciekawie.

Cóż. Mam miaszane uczucia co do wczorajszego dnia. Niby początek cudowny, środek również, ale ostatnia godzina tak wytrąciła mnie z równowagi. Sama nie wiem, co o tym wszystkim myśleć. W tym miejscu bardzo dziękuję Normie za przyczytanie moim narzekań, niepewności, udzielenie cennych rad i w ogóle wszystko. Jej "koński łeb" cholrnie mi pomógł :) :*
Nadal myślę, co zrobić, ale chyba powiedzenie sobie "no to papa", będzie w tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem. Nie chcę spotykać się z nimi ze strachem, że taka sytuacja się powtórzy. Nie będę zdobywać przyjaciół, takich przyjaciół, na siłę. Dziękuję bardzo.

Pocieszający jest fakt, że moje niezwodne dziewuchy spisały się na medal. Kocham nasze rozmowy, śmiechy i chore pomysły.
Frugo. Nadal nie pojmuję, o co w tym wszystkim chodzi. Osoby w moim wieku aż piszczą z zachwytu, że to smak ich dzieciństwa. Smak dzieciństwa? Spróbowałam dopiero wczoraj. Smutny wniosek? Jestem cholernie zacofana! -,- Cóż, muszę przyznać, że smakowało mi. Kupiłyśmy cztery smaki, które były w markecie. Zielony najlepszy, nie piłam tego jasnego, różowy a blee, ale nie lubię grejpfrutów. Tyle, że jest to produkt jak Tymbark. Wszyscy podniecają się nim, robią zdjęcia, bo to popularne, MODNE. Ja tam się mogę najwyżej śmiać. Głupio mi teraz pić to na mieście. To coś, jakby iść główną alejką w parku, puszczając na full'a Biebera lub Honey. Wiocha ostateczna. Tak to odbieram.

Hmm. Zostawiając już Frugo w spokoju. Zapisałam się do biblioteki, więc w najbliższym czasie możecie spodziewać się jakichś recenzji, czy coś w tym rodzaju. Mam też pomysł na notkę innego rodzaju, ale o tym następnym razem. Może jutro? Jeszcze zobaczę jak to będzie.

Buziaczki dla Was :*