Ciężko jest powiedzieć o sobie, coś mniej banalnego, niż "Cześć, jestem Kamila. Mam 15 lat, chcę spełnić swoje marzenia." Ale postaram się.
Ja, to jedna z tych, które nigdy nie miały łatwo. Nie powiem, bardzo często, na własne życzenie komplikuję różnorakie sprawy. Ale staram się nie popełnić ciągle tych samych błędów. Dwa razy to góra.
Kocham. Moją mamę, kocham, bo chociaż gryziemy się czasami, to ona nadaje wszystkiemu jakiś ogólny sens. Brata też kocham, chociaż częściej mam ochotę rzucić nim o ścianę/przykuć do kaloryfera. Kocham dziewczyny. Jaka ja wyrozumiała jestem! Chociaż czasami się kłócimy, oddałabym za nie wszystko. Jego też kocham, chociaż zapieram się nogami i rękami, przed przyznaniem tego światu.
Mam nadzieje, te małe i te duże. Jedne zakiełkują i wyrośnie z nich piękny kwiat, inne zwiędną. Na moje własne "Poproszę". Ale to mój problem.
Bloga prowadzę, ponieważ mam taką potrzebę. Lubię poznawać Wasze reakcje na moje urojenia.
Pozdrawiam stałe czytelniczki, jeżeli takowe istnieją. Jesteście zajebiste!
